krokodyl

See also: krokodýl

Polish

Etymology

Borrowed from Latin crocodīlus, from Ancient Greek κροκόδειλος (krokódeilos).

Pronunciation

• IPA^(key): /krɔˈkɔ.dɨl/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔdɨl
• Syllabification: kro‧ko‧dyl

Noun

krokodyl m animal (diminutive krokodylek)

1. crocodile
2. (colloquial) crocodile leather

Declension

Declension of krokodyl

	singular	plural
nominative	krokodyl	krokodyle
genitive	krokodyla	krokodyli
dative	krokodylowi	krokodylom
accusative	krokodyla	krokodyle
instrumental	krokodylem	krokodylami
locative	krokodylu	krokodylach
vocative	krokodylu	krokodyle

Derived terms

adjective

• krokodyli

 

Further reading

• krokodyl in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• krokodyl in Polish dictionaries at PWN