kruipen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch crupen, from Old Dutch *crūpan, from Proto-Germanic *kreupaną.
Pronunciation edit
Verb edit
kruipen
- (intransitive) to crawl
- (intransitive) to creep
Inflection edit
| Inflection of kruipen (strong class 2b) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kruipen | |||
| past singular | kroop | |||
| past participle | gekropen | |||
| infinitive | kruipen | |||
| gerund | kruipen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kruip | kroop | ||
| 2nd person sing. (jij) | kruipt | kroop | ||
| 2nd person sing. (u) | kruipt | kroop | ||
| 2nd person sing. (gij) | kruipt | kroopt | ||
| 3rd person singular | kruipt | kroop | ||
| plural | kruipen | kropen | ||
| subjunctive sing.1 | kruipe | krope | ||
| subjunctive plur.1 | kruipen | kropen | ||
| imperative sing. | kruip | |||
| imperative plur.1 | kruipt | |||
| participles | kruipend | gekropen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms edit
- aankruipen
- achternakruipen
- afkruipen
- bekruipen
- bijeenkruipen
- binnenkruipen
- boomkruiper
- buitenkruipen
- doorkruipen
- ineenkruipen
- inkruipen
- kruipbrem
- kruipend stalkruid
- kruiper
- kruipklokje
- nakruipen
- neerkruipen
- omkruipen
- onderkruipen
- ontkruipen
- opkruipen
- overkruipen
- rondkruipen
- samenkruipen
- uitkruipen
- verkruipen
- voorkruipen
- voortkruipen
- wegkruipen