kumać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kumati. Cognates include Czech koumat (“to think”), Czech zkoumat (“to explore”), Slovak skúmat (“to explore”), Ukrainian скумати (skumaty, “to know, to understand”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈku.mat͡ɕ/

• kumać

  (file)

• kumać się

  (file)

• Rhymes: -umat͡ɕ
• Syllabification: ku‧mać

Verb

kumać impf (perfective skumać)

1. (transitive, colloquial) to catch, to get, to grok, to understand

   Synonyms: czaić, jarzyć, kapować, obczajać, pojmować, rozumieć, trybić

   Teraz kumam. ― Now I get it.

2. (reflexive with się, colloquial) to be a buddy, to pal up [+ z (instrumental) = with someone]

   Synonyms: być za pan brat, kolegować się, kumplować się, trzymać sztamę

Conjugation

Conjugation of kumać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kumać
present tense	1st	kumam			kumamy
	2nd	kumasz			kumacie
	3rd	kuma			kumają
	impersonal	kuma się
past tense	1st	kumałem, -(e)m kumał	kumałam, -(e)m kumała	kumałom, -(e)m kumało	kumaliśmy, -(e)śmy kumali	kumałyśmy, -(e)śmy kumały
	2nd	kumałeś, -(e)ś kumał	kumałaś, -(e)ś kumała	kumałoś, -(e)ś kumało	kumaliście, -(e)ście kumali	kumałyście, -(e)ście kumały
	3rd	kumał	kumała	kumało	kumali	kumały
	impersonal	kumano
future tense	1st	będę kumał, będę kumać	będę kumała, będę kumać	będę kumało, będę kumać	będziemy kumali, będziemy kumać	będziemy kumały, będziemy kumać
	2nd	będziesz kumał, będziesz kumać	będziesz kumała, będziesz kumać	będziesz kumało, będziesz kumać	będziecie kumali, będziecie kumać	będziecie kumały, będziecie kumać
	3rd	będzie kumał, będzie kumać	będzie kumała, będzie kumać	będzie kumało, będzie kumać	będą kumali, będą kumać	będą kumały, będą kumać
	impersonal	będzie kumać się
conditional	1st	kumałbym, bym kumał	kumałabym, bym kumała	kumałobym, bym kumało	kumalibyśmy, byśmy kumali	kumałybyśmy, byśmy kumały
	2nd	kumałbyś, byś kumał	kumałabyś, byś kumała	kumałobyś, byś kumało	kumalibyście, byście kumali	kumałybyście, byście kumały
	3rd	kumałby, by kumał	kumałaby, by kumała	kumałoby, by kumało	kumaliby, by kumali	kumałyby, by kumały
	impersonal	kumano by
imperative	1st	niech kumam			kumajmy
	2nd	kumaj			kumajcie
	3rd	niech kuma			niech kumają
active adjectival participle		kumający	kumająca	kumające	kumający	kumające
contemporary adverbial participle		kumając
verbal noun		kumanie

Derived terms

adjective

• kumaty

 

verbs

• pokumać pf
• zakumać pf

 

Further reading

• kumać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kumać in Polish dictionaries at PWN