kupiecki

See also: Kupiecki

Polish

Etymology

From kupiec +‎ -ski.

Pronunciation

• IPA^(key): /kuˈpjɛt͡s.ki/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ski
• Syllabification: ku‧piec‧ki

Adjective

kupiecki (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) merchant, tradesman (person who trades commodities for profit)
2. (relational) buyer (person who makes purchases)

Declension

Declension of kupiecki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kupiecki		kupiecka	kupieckie	kupieccy	kupieckie
genitive	kupieckiego		kupieckiej	kupieckiego	kupieckich
dative	kupieckiemu		kupieckiej	kupieckiemu	kupieckim
accusative	kupieckiego	kupiecki	kupiecką	kupieckie	kupieckich	kupieckie
instrumental	kupieckim		kupiecką	kupieckim	kupieckimi
locative	kupieckim		kupieckiej	kupieckim	kupieckich

Related terms

nouns

• kupiec
• kupiectwo

 

verbs

• kupić impf
• kupować impf

 

Further reading

• kupiecki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kupiecki in Polish dictionaries at PWN