kytkin
Finnish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
kytkin
Declension edit
Inflection of kytkin (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kytkin | kytkimet | ||
genitive | kytkimen | kytkimien kytkinten | ||
partitive | kytkintä | kytkimiä | ||
illative | kytkimeen | kytkimiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kytkin | kytkimet | ||
accusative | nom. | kytkin | kytkimet | |
gen. | kytkimen | |||
genitive | kytkimen | kytkimien kytkinten | ||
partitive | kytkintä | kytkimiä | ||
inessive | kytkimessä | kytkimissä | ||
elative | kytkimestä | kytkimistä | ||
illative | kytkimeen | kytkimiin | ||
adessive | kytkimellä | kytkimillä | ||
ablative | kytkimeltä | kytkimiltä | ||
allative | kytkimelle | kytkimille | ||
essive | kytkimenä | kytkiminä | ||
translative | kytkimeksi | kytkimiksi | ||
abessive | kytkimettä | kytkimittä | ||
instructive | — | kytkimin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “kytkin”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2 edit
Verb edit
kytkin
- first-person singular past indicative of kytkeä; I connected, I coupled