læra
See also: lära
Faroese edit
Etymology edit
From late Old Norse læra, lǽra, from Old Saxon lērian, ultimately from Proto-Germanic *laizijaną.
Pronunciation edit
Noun edit
læra f (genitive singular læru, plural lærur)
Declension edit
Declension of læra | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | læra | læran | lærur | lærurnar |
accusative | læru | læruna | lærur | lærurnar |
dative | læru | læruni | lærum | lærunum |
genitive | læru | lærunnar | læra | læranna |
Derived terms edit
Derived terms
- bendingarlæra (morphology)
- heimstaðarlæra (local history)
- ljóðlæra (phonetics)
- mállæra (grammar)
- orðalagslæra (syntax)
- teldulæra (computer science)
Verb edit
læra (third person singular past indicative lærdi, third person plural past indicative lært, supine lært)
Conjugation edit
Conjugation of læra (group v-1) | ||
---|---|---|
infinitive | læra | |
supine | lært | |
participle (a7)1 | lærandi | lærdur |
present | past | |
first singular | læri | lærdi |
second singular | lærir | lærdi |
third singular | lærir | lærdi |
plural | læra | lærdu |
imperative | ||
singular | lær! | |
plural | lærið! | |
1Only the past participle being declined. |
Synonyms edit
- (learn): læra seg
Related terms edit
- lærari (teacher)
Icelandic edit
Etymology edit
From late Old Norse læra, lǽra, from Old Saxon lērian, ultimately from Proto-Germanic *laizijaną.
Pronunciation edit
Verb edit
læra (weak verb, third-person singular past indicative lærði, supine lært)
- (intransitive) to learn, to study
- Timothy 2:11-12 (English, Icelandic)
- Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát.
- A woman should learn in quietness and full submission. I do not permit a woman to teach or to have authority over a man; she must be silent.
- Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát.
- Timothy 2:11-12 (English, Icelandic)
- (transitive, governs the accusative) to study something, to learn something
- Ég er að læra strjála stærðfræði.
- I'm studying discrete mathematics.
- Ég er að læra strjála stærðfræði.
Conjugation edit
læra — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að læra | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
lært | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lærandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég læri | við lærum | present (nútíð) |
ég læri | við lærum |
þú lærir | þið lærið | þú lærir | þið lærið | ||
hann, hún, það lærir | þeir, þær, þau læra | hann, hún, það læri | þeir, þær, þau læri | ||
past (þátíð) |
ég lærði | við lærðum | past (þátíð) |
ég lærði | við lærðum |
þú lærðir | þið lærðuð | þú lærðir | þið lærðuð | ||
hann, hún, það lærði | þeir, þær, þau lærðu | hann, hún, það lærði | þeir, þær, þau lærðu | ||
imperative (boðháttur) |
lær (þú) | lærið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
lærðu | læriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að lærast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
lærst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lærandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég lærist | við lærumst | present (nútíð) |
ég lærist | við lærumst |
þú lærist | þið lærist | þú lærist | þið lærist | ||
hann, hún, það lærist | þeir, þær, þau lærast | hann, hún, það lærist | þeir, þær, þau lærist | ||
past (þátíð) |
ég lærðist | við lærðumst | past (þátíð) |
ég lærðist | við lærðumst |
þú lærðist | þið lærðust | þú lærðist | þið lærðust | ||
hann, hún, það lærðist | þeir, þær, þau lærðust | hann, hún, það lærðist | þeir, þær, þau lærðust | ||
imperative (boðháttur) |
lærst (þú) | lærist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
lærstu | læristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
lærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
lærður | lærð | lært | lærðir | lærðar | lærð | |
accusative (þolfall) |
lærðan | lærða | lært | lærða | lærðar | lærð | |
dative (þágufall) |
lærðum | lærðri | lærðu | lærðum | lærðum | lærðum | |
genitive (eignarfall) |
lærðs | lærðrar | lærðs | lærðra | lærðra | lærðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
lærði | lærða | lærða | lærðu | lærðu | lærðu | |
accusative (þolfall) |
lærða | lærðu | lærða | lærðu | lærðu | lærðu | |
dative (þágufall) |
lærða | lærðu | lærða | lærðu | lærðu | lærðu | |
genitive (eignarfall) |
lærða | lærðu | lærða | lærðu | lærðu | lærðu |
Derived terms edit
- læra utanbókar (learn by heart)
Noun edit
læra
Norwegian Bokmål edit
Alternative forms edit
Noun edit
læra m or f
Norwegian Nynorsk edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Norse læra. Akin to English learn.
Pronunciation edit
Verb edit
læra (present tense lærer, past tense lærte, past participle lært, passive infinitive lærast, present participle lærande, imperative lær)
Noun edit
læra f (definite singular læra, indefinite plural lærer or læror, definite plural lærene or lærone)
References edit
- “læra” in The Nynorsk Dictionary.