líða
Faroese edit
Etymology edit
From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The sense “suffer” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.
Pronunciation edit
Verb edit
líða (third person singular past indicative leið, third person plural past indicative liðu, supine liðið)
Conjugation edit
| Conjugation of líða (group v-35) | ||
|---|---|---|
| infinitive | líða | |
| supine | liðið | |
| participle (a26)1 | líðandi | liðin |
| present | past | |
| first singular | líði | leið |
| second singular | líður | leiðst |
| third singular | líður | leið |
| plural | líða | liðu |
| imperative | ||
| singular | líð! | |
| plural | líðið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The senses “suffer, tolerate” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.
Pronunciation edit
Verb edit
líða (strong verb, third-person singular past indicative leið, third-person plural past indicative liðu, supine liðið)
- (transitive, governs the dative, of time) to pass, to go by
- Ætluðum við ekki að hittast í vikunni sem leið?
- Weren't we going to meet last week?
- Tíminn líður.
- Time goes by.
- Þegar leið á daginn heyrðu þeir í drauginum sem bjó í fjallinu.
- They heard the ghost in the mountain as the day grew old.
- (intransitive) to float, to glide
- (impersonal, intransitive) describing a specific feeling; to feel
- Hvernig líður þér? - Mér líður ekki vel.
- How are you feeling? - I don't feel good.
- Mér líður vel.
- I feel good.
- Okkur líður illa.
- We feel bad.
- (transitive, intransitive, governs the dative) to progress
- Hvernig líður náminu?
- How are your studies progressing?
- (transitive, governs the accusative) to suffer
- Þú munt líða fyrir það sem vinir þínir gerðu.
- You shall suffer for what your friends did.
- (transitive, governs the accusative) to endure, to tolerate
- Ég líð ekki svona vitleysu!
- I do not tolerate this kind of nonsense!
Conjugation edit
líða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að líða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
liðið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
líðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég líð | við líðum | present (nútíð) |
ég líði | við líðum |
| þú líður | þið líðið | þú líðir | þið líðið | ||
| hann, hún, það líður | þeir, þær, þau líða | hann, hún, það líði | þeir, þær, þau líði | ||
| past (þátíð) |
ég leið | við liðum | past (þátíð) |
ég liði | við liðum |
| þú leiðst | þið liðuð | þú liðir | þið liðuð | ||
| hann, hún, það leið | þeir, þær, þau liðu | hann, hún, það liði | þeir, þær, þau liðu | ||
| imperative (boðháttur) |
líð (þú) | líðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| líddu | líðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að líðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
liðist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
líðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég líðst | við líðumst | present (nútíð) |
ég líðist | við líðumst |
| þú líðst | þið líðist | þú líðist | þið líðist | ||
| hann, hún, það líðst | þeir, þær, þau líðast | hann, hún, það líðist | þeir, þær, þau líðist | ||
| past (þátíð) |
ég leiðst | við liðumst | past (þátíð) |
ég liðist | við liðumst |
| þú leiðst | þið liðust | þú liðist | þið liðust | ||
| hann, hún, það leiðst | þeir, þær, þau liðust | hann, hún, það liðist | þeir, þær, þau liðust | ||
| imperative (boðháttur) |
líðst (þú) | líðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| líðstu | líðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
liðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
liðinn | liðin | liðið | liðnir | liðnar | liðin | |
| accusative (þolfall) |
liðinn | liðna | liðið | liðna | liðnar | liðin | |
| dative (þágufall) |
liðnum | liðinni | liðnu | liðnum | liðnum | liðnum | |
| genitive (eignarfall) |
liðins | liðinnar | liðins | liðinna | liðinna | liðinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
liðni | liðna | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
| accusative (þolfall) |
liðna | liðnu | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
| dative (þágufall) |
liðna | liðnu | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
| genitive (eignarfall) |
liðna | liðnu | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
Synonyms edit
Derived terms edit
derived terms from líða
See also edit
References edit
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)