laetabilis
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /lae̯ˈtaː.bi.lis/, [ɫ̪äe̯ˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /leˈta.bi.lis/, [leˈt̪äːbilis]
Adjective edit
laetābilis (neuter laetābile); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | laetābilis | laetābile | laetābilēs | laetābilia | |
Genitive | laetābilis | laetābilium | |||
Dative | laetābilī | laetābilibus | |||
Accusative | laetābilem | laetābile | laetābilēs laetābilīs |
laetābilia | |
Ablative | laetābilī | laetābilibus | |||
Vocative | laetābilis | laetābile | laetābilēs | laetābilia |
References edit
- “laetabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- laetabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.