leccare
Italian edit
Etymology edit
Possibly of Germanic origin; cf. Frankish *likkōn, from Proto-Germanic *likkōną, whence Old English liccian (Modern English lick). Compare French lécher. Alternatively, perhaps from Vulgar Latin *ligicāre, from Latin lingere.
Pronunciation edit
Verb edit
leccàre (first-person singular present lécco, first-person singular past historic leccài, past participle leccàto, auxiliary avére)
- (transitive) to lick
Conjugation edit
Conjugation of leccàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | leccàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | leccàndo | |||
present participle | leccànte | past participle | leccàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | lécco | lécchi | lécca | lecchiàmo | leccàte | léccano |
imperfect | leccàvo | leccàvi | leccàva | leccavàmo | leccavàte | leccàvano |
past historic | leccài | leccàsti | leccò | leccàmmo | leccàste | leccàrono |
future | leccherò | leccherài | leccherà | leccherémo | leccheréte | leccherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | leccherèi | leccherésti | leccherèbbe, leccherébbe | leccherémmo | leccheréste | leccherèbbero, leccherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | lécchi | lécchi | lécchi | lecchiàmo | lecchiàte | lécchino |
imperfect | leccàssi | leccàssi | leccàsse | leccàssimo | leccàste | leccàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
lécca | lécchi | lecchiàmo | leccàte | lécchino | ||
negative imperative | non leccàre | non lécchi | non lecchiàmo | non leccàte | non lécchino |