leikmaðr
Old Norse edit
Etymology 1 edit
From leika (“to play”) + maðr (“man”).
Noun edit
leikmaðr m (genitive leikmanns, plural leikmenn)
Declension edit
Declension of leikmaðr (strong consonant stem, s-genitive)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | leikmaðr | leikmaðrinn | leikmenn | leikmenninir |
accusative | leikmann | leikmanninn | leikmenn | leikmennina |
dative | leikmanni | leikmanninum | leikmǫnnum | leikmǫnnunum |
genitive | leikmanns | leikmannsins | leikmanna | leikmannanna |
Etymology 2 edit
From leikr (“lay”) + maðr (“man”).
Noun edit
leikmaðr m (genitive leikmanns, plural leikmenn)
Declension edit
Declension of leikmaðr (strong consonant stem, s-genitive)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | leikmaðr | leikmaðrinn | leikmenn | leikmenninir |
accusative | leikmann | leikmanninn | leikmenn | leikmennina |
dative | leikmanni | leikmanninum | leikmǫnnum | leikmǫnnunum |
genitive | leikmanns | leikmannsins | leikmanna | leikmannanna |
Derived terms edit
- leikmannligr (“lay”)