lijf
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch lijf, from Old Dutch līf, from Proto-West Germanic *līb, from Proto-Germanic *lībą.
Pronunciation edit
Noun edit
lijf n (plural lijven, diminutive lijfje n)
- A body.
- Synonym: lichaam
- A corsage.
- (algebra, in the Netherlands) A field.
- (algebra, in Belgium) A division ring.
Hyponyms edit
Derived terms edit
- achterlijf
- aflijven
- bovenlijf
- die een wijf trouwt om het schoon lijf, verliest het lijf en houdt het wijf
- inlijven
- lijfarts
- lijfeigen
- lijfelijk
- lijfgeur
- lijfknecht
- lijflied
- lijfrente
- lijfwacht
- lijvig
- onderlijf
- zwaarlijvig
Descendants edit
Middle Dutch edit
Etymology edit
From Old Dutch līf, from Proto-West Germanic *līb.
Noun edit
lijf n
- body
- life (being alive)
- life (course of life)
- life force
Inflection edit
This noun needs an inflection-table template.
Descendants edit
Further reading edit
- “lijf”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “lijf”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN
Middle English edit
Noun edit
lijf
- Alternative spelling of lyf