lucratus
Latin
editEtymology
editPerfect participle of lucror
Participle
editlucrātus (feminine lucrāta, neuter lucrātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lucrātus | lucrāta | lucrātum | lucrātī | lucrātae | lucrāta | |
Genitive | lucrātī | lucrātae | lucrātī | lucrātōrum | lucrātārum | lucrātōrum | |
Dative | lucrātō | lucrātō | lucrātīs | ||||
Accusative | lucrātum | lucrātam | lucrātum | lucrātōs | lucrātās | lucrāta | |
Ablative | lucrātō | lucrātā | lucrātō | lucrātīs | |||
Vocative | lucrāte | lucrāta | lucrātum | lucrātī | lucrātae | lucrāta |