See also: ludo-, Ludo, and Ľudo

English edit

Noun edit

ludo (plural ludos)

  1. Alternative letter-case form of Ludo

Anagrams edit

Esperanto edit

Etymology edit

From ludi (to play) +‎ -o.

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈludo]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -udo
  • Hyphenation: lu‧do

Noun edit

ludo (accusative singular ludon, plural ludoj, accusative plural ludojn)

  1. game

Derived terms edit

Ido edit

Etymology edit

From ludar (to play) +‎ -o.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈludo/
  • Hyphenation: lu‧do

Noun edit

ludo (plural ludi)

  1. playing, game
  2. gambling
    Synonym: ludrisko

Italian edit

Etymology edit

From Latin lūdus.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈlu.do/
  • Rhymes: -udo
  • Hyphenation: lù‧do

Noun edit

ludo m (plural ludi)

  1. game, sport
  2. pastime

Anagrams edit

Latin edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

From Proto-Italic *loidō, from an o-grade form of Proto-Indo-European *leyd- (to play), perhaps reduplicated present *lé-loyd-ti ~ *lé-lid-n̥ti through dissimilation.[1][2][3][4] Cognate with Ancient Greek λίζω (lízō, to play).

Verb edit

lūdō (present infinitive lūdere, perfect active lūsī, supine lūsum); third conjugation

  1. to play (a game or sport)
    Synonym: iocōr
  2. to frolic, behave playfully
  3. to practice, amuse oneself with
  4. to sport, play amorously
  5. to mock, mimic
  6. to tease, ridicule
  7. to deceive, trick
Conjugation edit
   Conjugation of lūdō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present lūdō lūdis lūdit lūdimus lūditis lūdunt
imperfect lūdēbam lūdēbās lūdēbat lūdēbāmus lūdēbātis lūdēbant
future lūdam lūdēs lūdet lūdēmus lūdētis lūdent
perfect lūsī lūsistī lūsit lūsimus lūsistis lūsērunt,
lūsēre
pluperfect lūseram lūserās lūserat lūserāmus lūserātis lūserant
future perfect lūserō lūseris lūserit lūserimus lūseritis lūserint
passive present lūdor lūderis,
lūdere
lūditur lūdimur lūdiminī lūduntur
imperfect lūdēbar lūdēbāris,
lūdēbāre
lūdēbātur lūdēbāmur lūdēbāminī lūdēbantur
future lūdar lūdēris,
lūdēre
lūdētur lūdēmur lūdēminī lūdentur
perfect lūsus + present active indicative of sum
pluperfect lūsus + imperfect active indicative of sum
future perfect lūsus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present lūdam lūdās lūdat lūdāmus lūdātis lūdant
imperfect lūderem lūderēs lūderet lūderēmus lūderētis lūderent
perfect lūserim lūserīs lūserit lūserīmus lūserītis lūserint
pluperfect lūsissem lūsissēs lūsisset lūsissēmus lūsissētis lūsissent
passive present lūdar lūdāris,
lūdāre
lūdātur lūdāmur lūdāminī lūdantur
imperfect lūderer lūderēris,
lūderēre
lūderētur lūderēmur lūderēminī lūderentur
perfect lūsus + present active subjunctive of sum
pluperfect lūsus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present lūde lūdite
future lūditō lūditō lūditōte lūduntō
passive present lūdere lūdiminī
future lūditor lūditor lūduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives lūdere lūsisse lūsūrum esse lūdī lūsum esse lūsum īrī
participles lūdēns lūsūrus lūsus lūdendus,
lūdundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
lūdendī lūdendō lūdendum lūdendō lūsum lūsū
Derived terms edit
Descendants edit
  • English: Ludo, ludicrous
  • Esperanto: ludi
  • Spanish: lúdico, luir, ludir
  • French: ludique

References edit

  1. ^ Pokorny, Julius (1959) chapter 666, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 2, Bern, München: Francke Verlag, page 666
  2. ^ Ernout, Alfred, Meillet, Antoine (1985) “lūdus, -ī”, in Dictionnaire étymologique de la langue latine: histoire des mots[1] (in French), 4th edition, with additions and corrections of Jacques André, Paris: Klincksieck, published 2001, page 368
  3. ^ Rix, Helmut, editor (2001), “lei̯d-”, in Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, pages 402–403
  4. ^ De Vaan, Michiel (2008) “lūdō, -ere”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 350–351

Further reading edit

  • ludo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • ludo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • ludo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[2], London: Macmillan and Co.
    • to make sport of, rally a person: ludere, irridere, deridere aliquem
    • (ambiguous) performances in the circus; theatrical perfomances: ludi circenses, scaenici
    • (ambiguous) sumptuous public games: ludi apparatissimi
    • (ambiguous) the Olympian, Pythian games: ludi Olympia (not ludi Olympici), Pythia
    • (ambiguous) gymnastic contests: ludi gymnici

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun edit

lūdō m

  1. dative/ablative singular of lūdus

Serbo-Croatian edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /lûːdo/
  • Hyphenation: lu‧do

Adverb edit

lȗdo (Cyrillic spelling лу̑до)

  1. crazily, insanely

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈludo/ [ˈlu.ð̞o]
  • Rhymes: -udo
  • Syllabification: lu‧do

Etymology 1 edit

Noun edit

ludo m (uncountable)

  1. (South America) Ludo
    Synonym: parchís

Etymology 2 edit

Verb edit

ludo

  1. first-person singular present indicative of ludir

Further reading edit