mýkja

See also: mykja

Icelandic edit

From Old Norse mýkja, from mjúkr (“soft”) (modern Icelandic mjúkur).

mýkja (weak verb, third-person singular past indicative mýkti, supine mýkt)

mýkja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að mýkja
supine (sagnbót)		mýkt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		mýkjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég mýki	við mýkjum	present (nútíð)	ég mýki	við mýkjum
	þú mýkir	þið mýkið		þú mýkir	þið mýkið
	hann, hún, það mýkir	þeir, þær, þau mýkja		hann, hún, það mýki	þeir, þær, þau mýki

past (þátíð)	ég mýkti	við mýktum	past (þátíð)	ég mýkti	við mýktum
	þú mýktir	þið mýktuð		þú mýktir	þið mýktuð
	hann, hún, það mýkti	þeir, þær, þau mýktu		hann, hún, það mýkti	þeir, þær, þau mýktu

imperative (boðháttur)	mýk (þú)	mýkið (þið)
	mýktu	mýkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

mýkjast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að mýkjast
supine (sagnbót)		mýkst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		mýkjandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég mýkist	við mýkjumst	present (nútíð)	ég mýkist	við mýkjumst
	þú mýkist	þið mýkist		þú mýkist	þið mýkist
	hann, hún, það mýkist	þeir, þær, þau mýkjast		hann, hún, það mýkist	þeir, þær, þau mýkist

past (þátíð)	ég mýktist	við mýktumst	past (þátíð)	ég mýktist	við mýktumst
	þú mýktist	þið mýktust		þú mýktist	þið mýktust
	hann, hún, það mýktist	þeir, þær, þau mýktust		hann, hún, það mýktist	þeir, þær, þau mýktust

imperative (boðháttur)	mýkst (þú)	mýkist (þið)
	mýkstu	mýkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

mýktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	mýktur	mýkt	mýkt	mýktir	mýktar	mýkt
accusative (þolfall)	mýktan	mýkta	mýkt	mýkta	mýktar	mýkt
dative (þágufall)	mýktum	mýktri	mýktu	mýktum	mýktum	mýktum
genitive (eignarfall)	mýkts	mýktrar	mýkts	mýktra	mýktra	mýktra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	mýkti	mýkta	mýkta	mýktu	mýktu	mýktu
accusative (þolfall)	mýkta	mýktu	mýkta	mýktu	mýktu	mýktu
dative (þágufall)	mýkta	mýktu	mýkta	mýktu	mýktu	mýktu
genitive (eignarfall)	mýkta	mýktu	mýkta	mýktu	mýktu	mýktu

From mjúkr (“soft”, adjective).

mýkja