mahkûm
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish محكوم (mahḱum), from Arabic مَحْكُوم (maḥkūm). See Azerbaijani məhkum.
Pronunciation edit
Adjective edit
mahkûm
Noun edit
mahkûm (definite accusative mahkûmu, plural mahkûmlar)
Declension edit
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–) “mahkûm”, in Nişanyan Sözlük