mandandus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle of mandō.
Participle edit
mandandus (feminine mandanda, neuter mandandum); first/second-declension participle
- which is to be consigned
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mandandus | mandanda | mandandum | mandandī | mandandae | mandanda | |
Genitive | mandandī | mandandae | mandandī | mandandōrum | mandandārum | mandandōrum | |
Dative | mandandō | mandandō | mandandīs | ||||
Accusative | mandandum | mandandam | mandandum | mandandōs | mandandās | mandanda | |
Ablative | mandandō | mandandā | mandandō | mandandīs | |||
Vocative | mandande | mandanda | mandandum | mandandī | mandandae | mandanda |