mangià
Lombard edit
Etymology edit
Akin to Italian mangiare, from Latin manducare.
Verb edit
mangià
- to eat
Neapolitan edit
Verb edit
mangià
Noun edit
mangià m (plural magnà)
Tarantino edit
Alternative forms edit
Verb edit
mangià
- to eat
Conjugation edit
Invalid params in call to Template:roa-tar-conj-are: inf2=mangiare
Conjugation of mangià (first conjugation)
infinitive | mangià | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | mangiànne | past participle | mangiáte | ||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | ije | tu | jidde / jèdde | nuje | vuje | lóre | |
present | mangie | mangie | mangie | mangiáme | mangiáte | mangiene | |
imperfect | mangiáve | mangiáve | mangiáve | mangiámme | mangiáveve, mangiávve | mangiávene | |
perfect | mangiéve | mangiàste | mangióje | mangiàmme | mangiàste | mangiàrene | |
subjunctive | cu ije | cu tu | cu jidde / cu jèdde | cu nuje | cu vuje | cu lóre | |
present | mangie | mangie | mangie | mangiáme | mangiáte | mangiene | |
imperfect | mangiàsse | mangiàsse | mangiàsse | mangiàmme | mangiàste | mangiàssere | |
imperative | – | tu | jidde / jèdde | nuje | vuje | lóre | |
— | mangie | mangi? | mangiàme | mangiàte | mangi? |