manifolium
Latin edit
Etymology edit
From manus (“hand”) + folium (“leaf”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ma.niˈfo.li.um/, [mänɪˈfɔlʲiʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ma.niˈfo.li.um/, [mäniˈfɔːlium]
Noun edit
manifolium n (genitive manifoliī or manifolī); second declension
- A kind of burdock
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | manifolium | manifolia |
Genitive | manifoliī manifolī1 |
manifoliōrum |
Dative | manifoliō | manifoliīs |
Accusative | manifolium | manifolia |
Ablative | manifoliō | manifoliīs |
Vocative | manifolium | manifolia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References edit
- “manifolium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- manifolium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.