See also: Marchio and marchiò

Italian edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈmar.kjo/
  • Rhymes: -arkjo
  • Hyphenation: màr‧chio

Etymology 1 edit

A Germanic borrowing, from Frankish *mark (sign, mark).

 
Italian Wikipedia has an article on:
Wikipedia it

Noun edit

marchio m (plural marchi)

  1. brand, trademark, mark, label
  2. branding iron (A piece of metal bent into a distinctive shape, heated and used to brand livestock)
Synonyms edit
Derived terms edit

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

marchio

  1. first-person singular present indicative of marchiare

Anagrams edit

Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From marcha, marca (boundary-mark) +‎ -iō, from Frankish *marku, from Proto-Germanic *markō (boundary; boundary marker), from Proto-Indo-European *marǵ- (edge, boundary, border).

Pronunciation edit

Noun edit

marchiō m (genitive marchiōnis); third declension

  1. (Medieval Latin) frontier-guardsman, marquess, marquis
    • 1202, Innocent III, Venerabilem :
      Venerabilem fratrum nostrum Salzburgensem archiepiscopum, et dilectum filium abbatem de Salem et nobilem virum marchionem orientalem quorumdam principum nuntios ad sedem apostolicam destinatos benignae recepimus, et eis benevolam duximus audientiam indulgendam.
    • 1350, Charles IV, Vita Caroli IV Capitulum VIII:
      Et sic nobis remansit solus titulus marchio Moravie sine re.

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative marchiō marchiōnēs
Genitive marchiōnis marchiōnum
Dative marchiōnī marchiōnibus
Accusative marchiōnem marchiōnēs
Ablative marchiōne marchiōnibus
Vocative marchiō marchiōnēs

Derived terms edit

References edit