margaritarius
Latin edit
Etymology edit
From margarīta (“pearl”) + -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /mar.ɡa.riːˈtaː.ri.us/, [märɡäriːˈt̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mar.ɡa.riˈta.ri.us/, [märɡäriˈt̪äːrius]
Adjective edit
margarītārius (feminine margarītāria, neuter margarītārium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | margarītārius | margarītāria | margarītārium | margarītāriī | margarītāriae | margarītāria | |
Genitive | margarītāriī | margarītāriae | margarītāriī | margarītāriōrum | margarītāriārum | margarītāriōrum | |
Dative | margarītāriō | margarītāriō | margarītāriīs | ||||
Accusative | margarītārium | margarītāriam | margarītārium | margarītāriōs | margarītāriās | margarītāria | |
Ablative | margarītāriō | margarītāriā | margarītāriō | margarītāriīs | |||
Vocative | margarītārie | margarītāria | margarītārium | margarītāriī | margarītāriae | margarītāria |
Noun edit
margarītārius m (genitive margarītāriī or margarītārī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | margarītārius | margarītāriī |
Genitive | margarītāriī margarītārī1 |
margarītāriōrum |
Dative | margarītāriō | margarītāriīs |
Accusative | margarītārium | margarītāriōs |
Ablative | margarītāriō | margarītāriīs |
Vocative | margarītārie | margarītāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms edit
Descendants edit
- Translingual: Margaritaria (bastard hogberry)
References edit
- “margaritarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- margaritarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.