melankoliker
Swedish edit
Etymology edit
Derived from Late Latin melancholicus, from Ancient Greek μελαγχολικός (melankholikós).
Noun edit
melankoliker c
Declension edit
Declension of melankoliker | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | melankoliker | melankolikern | melankoliker | melankolikerna |
Genitive | melankolikers | melankolikerns | melankolikers | melankolikernas |