mellificus
Latin edit
Etymology edit
Derived from the oblique stem mell- of mel (“honey”) + -i- + -ficus (suffix denoting making).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /melˈli.fi.kus/, [mɛlˈlʲɪfɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /melˈli.fi.kus/, [melˈliːfikus]
Adjective edit
mellificus (feminine mellifica, neuter mellificum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mellificus | mellifica | mellificum | mellificī | mellificae | mellifica | |
Genitive | mellificī | mellificae | mellificī | mellificōrum | mellificārum | mellificōrum | |
Dative | mellificō | mellificō | mellificīs | ||||
Accusative | mellificum | mellificam | mellificum | mellificōs | mellificās | mellifica | |
Ablative | mellificō | mellificā | mellificō | mellificīs | |||
Vocative | mellifice | mellifica | mellificum | mellificī | mellificae | mellifica |
Derived terms edit
Related terms edit
Related terms
Descendants edit
- French: mellifique
References edit
- “mellificus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mellificus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.