melota
Finnish edit
Verb edit
melota
Anagrams edit
Latin edit
Alternative forms edit
Noun edit
mēlōta f (genitive mēlōtae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | mēlōta | mēlōtae |
Genitive | mēlōtae | mēlōtārum |
Dative | mēlōtae | mēlōtīs |
Accusative | mēlōtam | mēlōtās |
Ablative | mēlōtā | mēlōtīs |
Vocative | mēlōta | mēlōtae |
References edit
- “melota”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- melota in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- melota in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.