Latin edit

Etymology edit

From mercor.

Noun edit

mercantia f sg (genitive mercantiae); first declension

  1. (Late Latin) trade

Declension edit

First-declension noun, singular only.

Case Singular
Nominative mercantia
Genitive mercantiae
Dative mercantiae
Accusative mercantiam
Ablative mercantiā
Vocative mercantia

Participle edit

mercantia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of mercāns

References edit