meydan
Azerbaijani edit
Etymology edit
Borrowed from Arabic مَيْدَان (maydān).
Pronunciation edit
Noun edit
meydan (definite accusative meydanı, plural meydanlar)
Declension edit
Declension of meydan | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | meydan |
meydanlar | ||||||
definite accusative | meydanı |
meydanları | ||||||
dative | meydana |
meydanlara | ||||||
locative | meydanda |
meydanlarda | ||||||
ablative | meydandan |
meydanlardan | ||||||
definite genitive | meydanın |
meydanların |
Derived terms edit
Further reading edit
- “meydan” in Obastan.com.
Crimean Tatar edit
Etymology edit
Borrowed from Arabic مَيْدَان (maydān), from Persian میدان (meydân).
Noun edit
meydan
Declension edit
Declension of meydan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | meydan | meydanlar |
genitive | meydannıñ | meydanlarnıñ |
dative | meydanğa | meydanlarğa |
accusative | meydannı | meydanlarnı |
locative | meydanda | meydanlarda |
ablative | meydandan | meydanlardan |
References edit
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish میدان (meydan), from Persian میدان (meydân), from Arabic مَيْدَان (maydān).
Pronunciation edit
Audio (file)
Noun edit
meydan (definite accusative meydanı, plural meydanlar)
Usage notes edit
- In the sense of the open, commonly used in the dative case as in meydana gelmek.
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | meydan | |
Definite accusative | meydanı | |
Singular | Plural | |
Nominative | meydan | meydanlar |
Definite accusative | meydanı | meydanları |
Dative | meydana | meydanlara |
Locative | meydanda | meydanlarda |
Ablative | meydandan | meydanlardan |
Genitive | meydanın | meydanların |
References edit
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN