miętus

See also: Miętus and mietus

Polish

miętus

Etymology

From mięta +‎ -us.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmjɛn.tus/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛntus
• Syllabification: mię‧tus
• Homophones: Miętus, Mientus

Noun

miętus m animal

1. burbot (Lota lota)

Declension

Declension of miętus

	singular	plural
nominative	miętus	miętusy
genitive	miętusa	miętusów
dative	miętusowi	miętusom
accusative	miętusa	miętusy
instrumental	miętusem	miętusami
locative	miętusie	miętusach
vocative	miętusie	miętusy

Noun

miętus m inan

1. (colloquial) mint-flavored candy

   Synonym: miętówka

Declension

Declension of miętus

	singular	plural
nominative	miętus	miętusy
genitive	miętusa	miętusów
dative	miętusowi	miętusom
accusative	miętus	miętusy
instrumental	miętusem	miętusami
locative	miętusie	miętusach
vocative	miętusie	miętusy

Further reading

• miętus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• miętus in Polish dictionaries at PWN