miauknąć

Polish

Etymology

From miauczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmjaw.knɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -awknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: miauk‧nąć

Verb

miauknąć pf (imperfective miauczeć)

1. (intransitive) to meow
2. (intransitive, colloquial) to ask for something groaning

Conjugation

Conjugation of miauknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		miauknąć
future tense	1st	miauknę			miaukniemy
	2nd	miaukniesz			miaukniecie
	3rd	miauknie			miaukną
	impersonal	miauknie się
past tense	1st	miauknąłem, -(e)m miauknął	miauknęłam, -(e)m miauknęła	miauknęłom, -(e)m miauknęło	miauknęliśmy, -(e)śmy miauknęli	miauknęłyśmy, -(e)śmy miauknęły
	2nd	miauknąłeś, -(e)ś miauknął	miauknęłaś, -(e)ś miauknęła	miauknęłoś, -(e)ś miauknęło	miauknęliście, -(e)ście miauknęli	miauknęłyście, -(e)ście miauknęły
	3rd	miauknął	miauknęła	miauknęło	miauknęli	miauknęły
	impersonal	miauknięto
conditional	1st	miauknąłbym, bym miauknął	miauknęłabym, bym miauknęła	miauknęłobym, bym miauknęło	miauknęlibyśmy, byśmy miauknęli	miauknęłybyśmy, byśmy miauknęły
	2nd	miauknąłbyś, byś miauknął	miauknęłabyś, byś miauknęła	miauknęłobyś, byś miauknęło	miauknęlibyście, byście miauknęli	miauknęłybyście, byście miauknęły
	3rd	miauknąłby, by miauknął	miauknęłaby, by miauknęła	miauknęłoby, by miauknęło	miauknęliby, by miauknęli	miauknęłyby, by miauknęły
	impersonal	miauknięto by
imperative	1st	niech miauknę			miauknijmy
	2nd	miauknij			miauknijcie
	3rd	niech miauknie			niech miaukną
anterior adverbial participle		miauknąwszy
verbal noun		miauknięcie

Related terms

interjection

• miau

 

Further reading

• miauknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• miauknąć in Polish dictionaries at PWN