mieszczanin

Polish

Etymology

From miasto (“city, town”) +‎ -anin.

Pronunciation

• IPA^(key): /mjɛʂˈt͡ʂa.ɲin/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲin
• Syllabification: miesz‧cza‧nin

Noun

mieszczanin m pers (female equivalent mieszczanka)

1. burgher
2. townsman

Declension

Declension of mieszczanin

	singular	plural
nominative	mieszczanin	mieszczanie
genitive	mieszczanina	mieszczan
dative	mieszczaninowi	mieszczanom
accusative	mieszczanina	mieszczan
instrumental	mieszczaninem	mieszczanami
locative	mieszczaninie	mieszczanach
vocative	mieszczaninie	mieszczanie

Related terms

adjective

• mieszczański

 

nouns

• mieszczaństwo
• mieszczuch

 

Descendants

• → Belarusian: мешчані́н (mješčanín)
• → Russian: мещани́н (meščanín)
• → Ukrainian: міщани́н (miščanýn)

Further reading

• mieszczanin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mieszczanin in Polish dictionaries at PWN