mieto
Finnish edit
Etymology edit
Unknown, perhaps borrowed from Proto-Samic *mētē.
Pronunciation edit
Adjective edit
mieto (comparative miedompi, superlative miedoin)
Declension edit
Inflection of mieto (Kotus type 1*F/valo, t-d gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | mieto | miedot | |
genitive | miedon | mietojen | |
partitive | mietoa | mietoja | |
illative | mietoon | mietoihin | |
singular | plural | ||
nominative | mieto | miedot | |
accusative | nom. | mieto | miedot |
gen. | miedon | ||
genitive | miedon | mietojen | |
partitive | mietoa | mietoja | |
inessive | miedossa | miedoissa | |
elative | miedosta | miedoista | |
illative | mietoon | mietoihin | |
adessive | miedolla | miedoilla | |
ablative | miedolta | miedoilta | |
allative | miedolle | miedoille | |
essive | mietona | mietoina | |
translative | miedoksi | miedoiksi | |
abessive | miedotta | miedoitta | |
instructive | — | miedoin | |
comitative | — | mietoine |
Derived terms edit
Further reading edit
- “mieto”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03
Anagrams edit
Italian edit
Pronunciation edit
Verb edit
mieto