miniä
See also: minia
Finnish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Proto-Finnic *minijä, from Proto-Uralic *mińä. Cognates include Northern Mansi мань (manʹ), Hungarian meny.
Noun edit
miniä
Declension edit
Inflection of miniä (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | miniä | miniät | ||
genitive | miniän | miniöiden miniöitten | ||
partitive | miniää | miniöitä | ||
illative | miniään | miniöihin | ||
singular | plural | |||
nominative | miniä | miniät | ||
accusative | nom. | miniä | miniät | |
gen. | miniän | |||
genitive | miniän | miniöiden miniöitten miniäinrare | ||
partitive | miniää | miniöitä | ||
inessive | miniässä | miniöissä | ||
elative | miniästä | miniöistä | ||
illative | miniään | miniöihin | ||
adessive | miniällä | miniöillä | ||
ablative | miniältä | miniöiltä | ||
allative | miniälle | miniöille | ||
essive | miniänä | miniöinä | ||
translative | miniäksi | miniöiksi | ||
abessive | miniättä | miniöittä | ||
instructive | — | miniöin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Related terms edit
Further reading edit
- “miniä”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2 edit
Noun edit
miniä
Etymology 3 edit
Noun edit
miniä