mitomanka

See also: mitomanką

Polish

Etymology

From mitoman +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /mi.tɔˈmaŋ.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aŋka
• Syllabification: mi‧to‧man‧ka

Noun

mitomanka f

1. (derogatory, literary) female equivalent of mitoman (“mythomaniac”) (someone who suffers from mythomania)

Declension

Declension of mitomanka

	singular	plural
nominative	mitomanka	mitomanki
genitive	mitomanki	mitomanek
dative	mitomance	mitomankom
accusative	mitomankę	mitomanki
instrumental	mitomanką	mitomankami
locative	mitomance	mitomankach
vocative	mitomanko	mitomanki

Further reading

• mitomanka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mitomanka in Polish dictionaries at PWN
• mitomanka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego