mitrężyć

Polish

Etymology

From mitręga +‎ -yć, with an unclear semantic shift. First attested in 1565.

Pronunciation

• IPA^(key): /miˈtrɛw̃.ʐɨt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /miˈtrɛ̃.ʐɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛw̃ʐɨt͡ɕ
• Syllabification: mi‧trę‧żyć

Verb

mitrężyć impf (perfective zmitrężyć)

1. (transitive, literary) to dawdle, to waste time [from 16th c.]
2. (intransitive, Middle Polish) to live in constant worry or unrest

Conjugation

Conjugation of mitrężyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mitrężyć
present tense	1st	mitrężę			mitrężymy
	2nd	mitrężysz			mitrężycie
	3rd	mitręży			mitrężą
	impersonal	mitręży się
past tense	1st	mitrężyłem, -(e)m mitrężył	mitrężyłam, -(e)m mitrężyła	mitrężyłom, -(e)m mitrężyło	mitrężyliśmy, -(e)śmy mitrężyli	mitrężyłyśmy, -(e)śmy mitrężyły
	2nd	mitrężyłeś, -(e)ś mitrężył	mitrężyłaś, -(e)ś mitrężyła	mitrężyłoś, -(e)ś mitrężyło	mitrężyliście, -(e)ście mitrężyli	mitrężyłyście, -(e)ście mitrężyły
	3rd	mitrężył	mitrężyła	mitrężyło	mitrężyli	mitrężyły
	impersonal	mitrężono
future tense	1st	będę mitrężył, będę mitrężyć	będę mitrężyła, będę mitrężyć	będę mitrężyło, będę mitrężyć	będziemy mitrężyli, będziemy mitrężyć	będziemy mitrężyły, będziemy mitrężyć
	2nd	będziesz mitrężył, będziesz mitrężyć	będziesz mitrężyła, będziesz mitrężyć	będziesz mitrężyło, będziesz mitrężyć	będziecie mitrężyli, będziecie mitrężyć	będziecie mitrężyły, będziecie mitrężyć
	3rd	będzie mitrężył, będzie mitrężyć	będzie mitrężyła, będzie mitrężyć	będzie mitrężyło, będzie mitrężyć	będą mitrężyli, będą mitrężyć	będą mitrężyły, będą mitrężyć
	impersonal	będzie mitrężyć się
conditional	1st	mitrężyłbym, bym mitrężył	mitrężyłabym, bym mitrężyła	mitrężyłobym, bym mitrężyło	mitrężylibyśmy, byśmy mitrężyli	mitrężyłybyśmy, byśmy mitrężyły
	2nd	mitrężyłbyś, byś mitrężył	mitrężyłabyś, byś mitrężyła	mitrężyłobyś, byś mitrężyło	mitrężylibyście, byście mitrężyli	mitrężyłybyście, byście mitrężyły
	3rd	mitrężyłby, by mitrężył	mitrężyłaby, by mitrężyła	mitrężyłoby, by mitrężyło	mitrężyliby, by mitrężyli	mitrężyłyby, by mitrężyły
	impersonal	mitrężono by
imperative	1st	niech mitrężę			mitrężmy
	2nd	mitręż			mitrężcie
	3rd	niech mitręży			niech mitrężą
active adjectival participle		mitrężący	mitrężąca	mitrężące	mitrężący	mitrężące
passive adjectival participle		mitrężony	mitrężona	mitrężone	mitrężeni	mitrężone
contemporary adverbial participle		mitrężąc
verbal noun		mitrężenie

Further reading

• mitrężyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mitrężyć in Polish dictionaries at PWN
• Ewa Rodek (09.09.2020) “MITRĘŻYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mitrężyć”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “mitrężyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mitrężyć”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1002