mocný
Czech edit
Etymology edit
Inherited from Old Czech mocný, from Proto-Slavic *moťьnъ.
Pronunciation edit
Adjective edit
mocný (comparative mocnější, superlative nejmocnější, adverb mocně)
Declension edit
Declension of mocný (hard)
singular | ||||
---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | mocný | mocná | mocné | |
genitive | mocného | mocné | mocného | |
dative | mocnému | mocné | mocnému | |
accusative | mocného | mocný | mocnou | mocné |
locative | mocném | mocné | mocném | |
instrumental | mocným | mocnou | mocným | |
short | mocen | mocna | mocno | |
plural | ||||
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | mocní | mocné | mocná | |
genitive | mocných | |||
dative | mocným | |||
accusative | mocné | mocná | ||
locative | mocných | |||
instrumental | mocnými | |||
short | mocni | mocny | mocna |
Derived terms edit
Related terms edit
- nemocný m