monotrem
Romanian edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Borrowed from French monotrème.
Pronunciation edit
Noun edit
monotrem n (plural monotreme)
Declension edit
Declension of monotrem
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) monotrem | monotremul | (niște) monotreme | monotremele |
genitive/dative | (unui) monotrem | monotremului | (unor) monotreme | monotremelor |
vocative | monotremule | monotremelor |