See also: mortificó and mortificò

Catalan edit

Pronunciation edit

Verb edit

mortifico

  1. first-person singular present indicative of mortificar

Italian edit

Verb edit

mortifico

  1. first-person singular present indicative of mortificare

Latin edit

Etymology edit

From mors (death) +‎ -ficō (-fy).

Pronunciation edit

Verb edit

mortificō (present infinitive mortificāre, perfect active mortificāvī, supine mortificātum); first conjugation

  1. to kill or mortify
  2. to destroy

Conjugation edit

   Conjugation of mortificō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present mortificō mortificās mortificat mortificāmus mortificātis mortificant
imperfect mortificābam mortificābās mortificābat mortificābāmus mortificābātis mortificābant
future mortificābō mortificābis mortificābit mortificābimus mortificābitis mortificābunt
perfect mortificāvī mortificāvistī mortificāvit mortificāvimus mortificāvistis mortificāvērunt,
mortificāvēre
pluperfect mortificāveram mortificāverās mortificāverat mortificāverāmus mortificāverātis mortificāverant
future perfect mortificāverō mortificāveris mortificāverit mortificāverimus mortificāveritis mortificāverint
passive present mortificor mortificāris,
mortificāre
mortificātur mortificāmur mortificāminī mortificantur
imperfect mortificābar mortificābāris,
mortificābāre
mortificābātur mortificābāmur mortificābāminī mortificābantur
future mortificābor mortificāberis,
mortificābere
mortificābitur mortificābimur mortificābiminī mortificābuntur
perfect mortificātus + present active indicative of sum
pluperfect mortificātus + imperfect active indicative of sum
future perfect mortificātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present mortificem mortificēs mortificet mortificēmus mortificētis mortificent
imperfect mortificārem mortificārēs mortificāret mortificārēmus mortificārētis mortificārent
perfect mortificāverim mortificāverīs mortificāverit mortificāverīmus mortificāverītis mortificāverint
pluperfect mortificāvissem mortificāvissēs mortificāvisset mortificāvissēmus mortificāvissētis mortificāvissent
passive present mortificer mortificēris,
mortificēre
mortificētur mortificēmur mortificēminī mortificentur
imperfect mortificārer mortificārēris,
mortificārēre
mortificārētur mortificārēmur mortificārēminī mortificārentur
perfect mortificātus + present active subjunctive of sum
pluperfect mortificātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present mortificā mortificāte
future mortificātō mortificātō mortificātōte mortificantō
passive present mortificāre mortificāminī
future mortificātor mortificātor mortificantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives mortificāre mortificāvisse mortificātūrum esse mortificārī mortificātum esse mortificātum īrī
participles mortificāns mortificātūrus mortificātus mortificandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
mortificandī mortificandō mortificandum mortificandō mortificātum mortificātū

Descendants edit

References edit

  • mortifico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • mortifico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese edit

Verb edit

mortifico

  1. first-person singular present indicative of mortificar

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /moɾtiˈfiko/ [moɾ.t̪iˈfi.ko]
  • Rhymes: -iko
  • Syllabification: mor‧ti‧fi‧co

Verb edit

mortifico

  1. first-person singular present indicative of mortificar