mugil
English edit
Etymology edit
From the genus name.
Noun edit
mugil (plural mugils)
Latin edit
Etymology edit
Probably derived from Proto-Indo-European *mew-k- (“slip, slime”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈmuː.ɡil/, [ˈmuːɡɪɫ̪]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmu.d͡ʒil/, [ˈmuːd͡ʒil]
Noun edit
mūgil m (genitive mūgilis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | mūgil | mūgilēs |
Genitive | mūgilis | mūgilium mūgilum |
Dative | mūgilī | mūgilibus |
Accusative | mūgilem | mūgilēs |
Ablative | mūgile | mūgilibus |
Vocative | mūgil | mūgilēs |
Descendants edit
References edit
- “mugil”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
Yagara edit
Noun edit
mugil
- Alternative form of magul.
References edit
- State Library of Queensland, Indigenous Language Wordlists Yugarabul Body Parts.