murtaminen
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
murtaminen
- verbal noun of murtaa
- breaking (cause to end up in two or more pieces)
Declension edit
Inflection of murtaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | murtaminen | murtamiset | ||
genitive | murtamisen | murtamisten murtamisien | ||
partitive | murtamista | murtamisia | ||
illative | murtamiseen | murtamisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | murtaminen | murtamiset | ||
accusative | nom. | murtaminen | murtamiset | |
gen. | murtamisen | |||
genitive | murtamisen | murtamisten murtamisien | ||
partitive | murtamista | murtamisia | ||
inessive | murtamisessa | murtamisissa | ||
elative | murtamisesta | murtamisista | ||
illative | murtamiseen | murtamisiin | ||
adessive | murtamisella | murtamisilla | ||
ablative | murtamiselta | murtamisilta | ||
allative | murtamiselle | murtamisille | ||
essive | murtamisena | murtamisina | ||
translative | murtamiseksi | murtamisiksi | ||
abessive | murtamisetta | murtamisitta | ||
instructive | — | murtamisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |