murtuma
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
murtuma
- A fracture.
Declension edit
Inflection of murtuma (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | murtuma | murtumat | ||
genitive | murtuman | murtumien | ||
partitive | murtumaa | murtumia | ||
illative | murtumaan | murtumiin | ||
singular | plural | |||
nominative | murtuma | murtumat | ||
accusative | nom. | murtuma | murtumat | |
gen. | murtuman | |||
genitive | murtuman | murtumien murtumainrare | ||
partitive | murtumaa | murtumia | ||
inessive | murtumassa | murtumissa | ||
elative | murtumasta | murtumista | ||
illative | murtumaan | murtumiin | ||
adessive | murtumalla | murtumilla | ||
ablative | murtumalta | murtumilta | ||
allative | murtumalle | murtumille | ||
essive | murtumana | murtumina | ||
translative | murtumaksi | murtumiksi | ||
abessive | murtumatta | murtumitta | ||
instructive | — | murtumin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “murtuma”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03