Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From mutūnium (penis) +‎ -ātus (-ed), from the same root as mūtō~muttō, -ōnis (penis).

Pronunciation edit

  • (Classical) IPA(key): /mu.tuː.niˈaː.tus/, [mʊt̪uːniˈäːt̪ʊs̠]
  • (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mu.tu.niˈa.tus/, [mut̪uniˈäːt̪us]
  • Attested in hendecasyllabic verses of Martial and the Priapea, where the meter requires the first syllable to scan short.

Adjective edit

mutūniātus (feminine mutūniāta, neuter mutūniātum); first/second-declension adjective

  1. (vulgar) well-endowed, having a large penis
    • 86 CE – 103 CE, Martial, Epigrammata 3.73:
      Dormīs cum puerīs mutūniātīs, et nōn stat tibi, Phoebe, quod stat illīs.
      You sleep with well-endowed boys, Phoebus, and what stands for them doesn't stand for you.
    • 86 CE – 103 CE, Martial, Epigrammata 11.63:
      Spectās nōs, Philomūse, cum lavāmur, / Et quārē mihi tam mutūniātī / Sint lēvēs puerī, subinde quaeris.
      You watch us, Philomusus, when we wash, / and often you inquire why I have such well hung smooth boys.
    • c. 1st century CE, Carmina Priapea 52.10:
      ad prātum veniet salāx asellus / nīlō dēterius mutūniātus.
      To the meadow will come a lustful ass / no less well hung.

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mutūniātus mutūniāta mutūniātum mutūniātī mutūniātae mutūniāta
Genitive mutūniātī mutūniātae mutūniātī mutūniātōrum mutūniātārum mutūniātōrum
Dative mutūniātō mutūniātō mutūniātīs
Accusative mutūniātum mutūniātam mutūniātum mutūniātōs mutūniātās mutūniāta
Ablative mutūniātō mutūniātā mutūniātō mutūniātīs
Vocative mutūniāte mutūniāta mutūniātum mutūniātī mutūniātae mutūniāta

Notes edit

  1. ^ Per Adams 2007, ⟨mutuniatus⟩ is the only attested form.[1] The Thesaurus Linguae Latinae mentions ⟨mutiniatus⟩ as a variant spelling found in Priapea 52 in certain manuscripts. Some dictionaries have chosen to lemmatize the word as mūtōniātus.

References edit

  1. ^ Adams, J.N. (2007) The regional diversification of Latin, 200 BC-AD 600, Cambridge University Press, →ISBN, page 76

Further reading edit