naðr

See also: -naðr and nádr

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *nadraz, cognate to adder.

Noun

naðr m

1. snake

Declension

  Declension of naðr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	naðr	naðrinn	naðrar	naðrarnir
accusative	naðr	naðrinn	naðra	naðrana
dative	naðri	naðrinum	nǫðrum	nǫðrunum
genitive	naðrs	naðrsins	naðra	naðranna

Synonyms

• naðra