Swedish edit

Etymology edit

natur +‎ skön. Attested since 1866.

Adjective edit

naturskön (comparative mer naturskön, superlative mest naturskön)

  1. scenic (having beautiful nature)

Declension edit

Inflection of naturskön
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular naturskön mer naturskön mest naturskön
Neuter singular naturskönt mer naturskönt mest naturskönt
Plural natursköna mer natursköna mest natursköna
Masculine plural3 natursköne mer natursköna mest natursköna
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 natursköne mer natursköne mest natursköne
All natursköna mer natursköna mest natursköna
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

References edit