nawiewać
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
nawiewać impf (perfective nawiać)
- (transitive) to overblow, to blow onto (to cause something to rest on something else as a result of blowing) [+accusative] or [+genitive = what] [+ prep (case) = ]
- Synonym: nadmuchać
- (intransitive, colloquial) to be on the lamb
- Synonyms: see Thesaurus:uciekać
Conjugation edit
Further reading edit
- nawiewać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nawiewać in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nawiewać”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nawiewać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “nawiewać”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 205
- nawiewać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego