See also: Nimet

Finnish edit

Noun edit

nimet

  1. nominative plural of nimi

Anagrams edit

Turkish edit

Etymology edit

From Arabic نِعْمَة (niʕma).

Pronunciation edit

Noun edit

nimet (definite accusative nimeti, plural nimetler)

  1. (religion) blessing

Declension edit

Inflection
Nominative nimet
Definite accusative nimeti
Singular Plural
Nominative nimet nimetler
Definite accusative nimeti nimetleri
Dative nimete nimetlere
Locative nimette nimetlerde
Ablative nimetten nimetlerden
Genitive nimetin nimetlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular nimetim nimetlerim
2nd singular nimetin nimetlerin
3rd singular nimeti nimetleri
1st plural nimetimiz nimetlerimiz
2nd plural nimetiniz nimetleriniz
3rd plural nimetleri nimetleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular nimetimi nimetlerimi
2nd singular nimetini nimetlerini
3rd singular nimetini nimetlerini
1st plural nimetimizi nimetlerimizi
2nd plural nimetinizi nimetlerinizi
3rd plural nimetlerini nimetlerini
Dative
Singular Plural
1st singular nimetime nimetlerime
2nd singular nimetine nimetlerine
3rd singular nimetine nimetlerine
1st plural nimetimize nimetlerimize
2nd plural nimetinize nimetlerinize
3rd plural nimetlerine nimetlerine
Locative
Singular Plural
1st singular nimetimde nimetlerimde
2nd singular nimetinde nimetlerinde
3rd singular nimetinde nimetlerinde
1st plural nimetimizde nimetlerimizde
2nd plural nimetinizde nimetlerinizde
3rd plural nimetlerinde nimetlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular nimetimden nimetlerimden
2nd singular nimetinden nimetlerinden
3rd singular nimetinden nimetlerinden
1st plural nimetimizden nimetlerimizden
2nd plural nimetinizden nimetlerinizden
3rd plural nimetlerinden nimetlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular nimetimin nimetlerimin
2nd singular nimetinin nimetlerinin
3rd singular nimetinin nimetlerinin
1st plural nimetimizin nimetlerimizin
2nd plural nimetinizin nimetlerinizin
3rd plural nimetlerinin nimetlerinin