English edit

Noun edit

nokta (plural noktas)

  1. The Eastern Arabic numeral representing the number zero: ٠.
    • 1857, Edward Sang, The Higher Arithmetic: Being a Sequel to Elementary Arithmetic, page 61:
      The formation of the successive terms may be more clearly shown by omitting the zeros altogether, or by supplying their places with noktas, as in the margin, where it is seen that, while the root descends by one step at a time, the square descends two steps in the scale.
    • 1874, British Association for the Advancement of Science, Report of the Annual Meeting, volume 45, page 61:
      The change of figure in the line is denoted by an Arabic nokta (a sign like the diamond in a pack of cards); and this, though very clear for 0's, leaves the other figures unchanged, []

Esperanto edit

Etymology edit

nokt- + -a

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈnokta/
  • (file)

Adjective edit

nokta (accusative singular noktan, plural noktaj, accusative plural noktajn)

  1. nocturnal

Antonyms edit

Faroese edit

Verb edit

nokta (third person singular past indicative noktaði, third person plural past indicative noktað, supine noktað)

  1. to refuse, to reject

Conjugation edit

Conjugation of nokta (group v-30)
infinitive nokta
supine noktað
participle (a6)1 noktandi noktaður
present past
first singular nokti noktaði
second singular noktar noktaði
third singular noktar noktaði
plural nokta noktaðu
imperative
singular nokta!
plural noktið!
1Only the past participle being declined.

Turkish edit

Etymology edit

From Ottoman Turkish نقطه (nokta), from Arabic نُقْطَة (nuqṭa). See Azerbaijani nöqtə.

Pronunciation edit

Noun edit

nokta (definite accusative noktayı, plural noktalar)

  1. dot
  2. point
  3. full stop, period

Declension edit

Inflection
Nominative nokta
Definite accusative noktayı
Singular Plural
Nominative nokta noktalar
Definite accusative noktayı noktaları
Dative noktaya noktalara
Locative noktada noktalarda
Ablative noktadan noktalardan
Genitive noktanın noktaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular noktam noktalarım
2nd singular noktan noktaların
3rd singular noktası noktaları
1st plural noktamız noktalarımız
2nd plural noktanız noktalarınız
3rd plural noktaları noktaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular noktamı noktalarımı
2nd singular noktanı noktalarını
3rd singular noktasını noktalarını
1st plural noktamızı noktalarımızı
2nd plural noktanızı noktalarınızı
3rd plural noktalarını noktalarını
Dative
Singular Plural
1st singular noktama noktalarıma
2nd singular noktana noktalarına
3rd singular noktasına noktalarına
1st plural noktamıza noktalarımıza
2nd plural noktanıza noktalarınıza
3rd plural noktalarına noktalarına
Locative
Singular Plural
1st singular noktamda noktalarımda
2nd singular noktanda noktalarında
3rd singular noktasında noktalarında
1st plural noktamızda noktalarımızda
2nd plural noktanızda noktalarınızda
3rd plural noktalarında noktalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular noktamdan noktalarımdan
2nd singular noktandan noktalarından
3rd singular noktasından noktalarından
1st plural noktamızdan noktalarımızdan
2nd plural noktanızdan noktalarınızdan
3rd plural noktalarından noktalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular noktamın noktalarımın
2nd singular noktanın noktalarının
3rd singular noktasının noktalarının
1st plural noktamızın noktalarımızın
2nd plural noktanızın noktalarınızın
3rd plural noktalarının noktalarının

Hyponyms edit

Hyponyms of nokta (dot)

Derived terms edit