Dutch edit

Etymology edit

Compound of normaal +‎ vector.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /nɔrˈmaːlˌvɛk.tɔr/
  • (file)
  • Hyphenation: normaal‧vector

Noun edit

normaalvector m (plural normaalvectoren)

  1. A vector that is perpendicular to another element (e.g. a plane or line).