Galician edit

Etymology edit

13th century. From Old Galician-Portuguese nojo, deverbal from anoxar, from Vulgar Latin inodiō, from Latin odium (hatred). Cognate with Portuguese nojo, Spanish enojo.

Pronunciation edit

Noun edit

noxo m (plural noxos)

  1. disgust; revulsion
    Que noxo!
    Disgusting!
  2. anger
  3. (archaic) detriment

Derived terms edit

References edit

  • nojo” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • noio” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • nojo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • noxo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • noxo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • noxo” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Latin edit

Verb edit

noxō

  1. (Old Latin) first-person singular sigmatic future active indicative of noceō

Usage notes edit

See explanation at noceō.