See also: Numerius

Latin edit

Etymology edit

From numerus (number).

Pronunciation edit

Adjective edit

numerius (feminine numeria, neuter numerium); first/second-declension adjective

  1. Of or belonging to a number; numeral.

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative numerius numeria numerium numeriī numeriae numeria
Genitive numeriī numeriae numeriī numeriōrum numeriārum numeriōrum
Dative numeriō numeriō numeriīs
Accusative numerium numeriam numerium numeriōs numeriās numeria
Ablative numeriō numeriā numeriō numeriīs
Vocative numerie numeria numerium numeriī numeriae numeria

Synonyms edit

Related terms edit

References edit

  • numerius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • numerius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • numerius”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray