obüs
See also: obus
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish اوبوس (obüs), from French obus.
Pronunciation edit
Noun edit
obüs (definite accusative obüsü, plural obüsler)
Declension edit
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | obüs | |
| Definite accusative | obüsü | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | obüs | obüsler |
| Definite accusative | obüsü | obüsleri |
| Dative | obüse | obüslere |
| Locative | obüste | obüslerde |
| Ablative | obüsten | obüslerden |
| Genitive | obüsün | obüslerin |