Latin edit

Etymology edit

From ob- (against; facing) +‎ arō (plough).

Pronunciation edit

Verb edit

obarō (present infinitive obarāre, perfect active obarāvī, supine obarātum); first conjugation

  1. (transitive) to plough around or up

Conjugation edit

   Conjugation of obarō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present obarō obarās obarat obarāmus obarātis obarant
imperfect obarābam obarābās obarābat obarābāmus obarābātis obarābant
future obarābō obarābis obarābit obarābimus obarābitis obarābunt
perfect obarāvī obarāvistī obarāvit obarāvimus obarāvistis obarāvērunt,
obarāvēre
pluperfect obarāveram obarāverās obarāverat obarāverāmus obarāverātis obarāverant
future perfect obarāverō obarāveris obarāverit obarāverimus obarāveritis obarāverint
passive present obaror obarāris,
obarāre
obarātur obarāmur obarāminī obarantur
imperfect obarābar obarābāris,
obarābāre
obarābātur obarābāmur obarābāminī obarābantur
future obarābor obarāberis,
obarābere
obarābitur obarābimur obarābiminī obarābuntur
perfect obarātus + present active indicative of sum
pluperfect obarātus + imperfect active indicative of sum
future perfect obarātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present obarem obarēs obaret obarēmus obarētis obarent
imperfect obarārem obarārēs obarāret obarārēmus obarārētis obarārent
perfect obarāverim obarāverīs obarāverit obarāverīmus obarāverītis obarāverint
pluperfect obarāvissem obarāvissēs obarāvisset obarāvissēmus obarāvissētis obarāvissent
passive present obarer obarēris,
obarēre
obarētur obarēmur obarēminī obarentur
imperfect obarārer obarārēris,
obarārēre
obarārētur obarārēmur obarārēminī obarārentur
perfect obarātus + present active subjunctive of sum
pluperfect obarātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present obarā obarāte
future obarātō obarātō obarātōte obarantō
passive present obarāre obarāminī
future obarātor obarātor obarantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives obarāre obarāvisse obarātūrum esse obarārī obarātum esse obarātum īrī
participles obarāns obarātūrus obarātus obarandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
obarandī obarandō obarandum obarandō obarātum obarātū

Related terms edit

References edit

  • obaro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • obaro”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • obaro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Old High German edit

Etymology edit

From the preposition obar.

Adjective edit

obaro

  1. upper