Etymology
edit
Inherited from Old Polish obiecać, from Proto-Slavic *oběťati.
Pronunciation
edit
obiecać pf (imperfective obiecywać)
- (transitive, intransitive) to promise (to commit to something or action)
- Obiecaj mi, że wrócisz! ― Promise me you'll return!
Conjugation
edit
Conjugation of obiecać pf
|
obiecać
|
obiecam
|
obiecamy
|
obiecasz
|
obiecacie
|
obieca
|
obiecają
|
obieca się
|
obiecałem, -(e)m obiecał
|
obiecałam, -(e)m obiecała
|
obiecałom, -(e)m obiecało
|
obiecaliśmy, -(e)śmy obiecali
|
obiecałyśmy, -(e)śmy obiecały
|
obiecałeś, -(e)ś obiecał
|
obiecałaś, -(e)ś obiecała
|
obiecałoś, -(e)ś obiecało
|
obiecaliście, -(e)ście obiecali
|
obiecałyście, -(e)ście obiecały
|
obiecał
|
obiecała
|
obiecało
|
obiecali
|
obiecały
|
obiecano
|
obiecałbym, bym obiecał
|
obiecałabym, bym obiecała
|
obiecałobym, bym obiecało
|
obiecalibyśmy, byśmy obiecali
|
obiecałybyśmy, byśmy obiecały
|
obiecałbyś, byś obiecał
|
obiecałabyś, byś obiecała
|
obiecałobyś, byś obiecało
|
obiecalibyście, byście obiecali
|
obiecałybyście, byście obiecały
|
obiecałby, by obiecał
|
obiecałaby, by obiecała
|
obiecałoby, by obiecało
|
obiecaliby, by obiecali
|
obiecałyby, by obiecały
|
obiecano by
|
niech obiecam
|
obiecajmy
|
obiecaj
|
obiecajcie
|
niech obieca
|
niech obiecają
|
obiecany
|
obiecana
|
obiecane
|
obiecani
|
obiecane
|
obiecawszy
|
obiecanie
|
Derived terms
edit
Related terms
edit
Descendants
edit
Further reading
edit
- obiecać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obiecać in Polish dictionaries at PWN
- Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “obiecać”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN